(ale próbuję)
Tak to już jest z tymi prezentami, że na pewnym etapie życia zaczynają dotyczyć nas wszystkich. Mam na myśli dawanie - z dostawaniem z reguły mamy więcej doświadczeń. I jeśli są to doświadczenia pozytywne - to tym lepiej wiemy, że nic tak nie cieszy, jak prezent dobrze dobrany, spersonalizowany i przede wszystkim - od serca.
Dzisiaj będzie trochę o jednym z moich hobby - szyciu. Nie mówię, że zajmuję się tym często i że naprawdę ogarniam, co się w szyciu dzieje, bo... czasem naprawdę nie ogarniam. Ale jednak co jakiś czas wracam do tego zainteresowania i muszę przyznać, że nie dość, że czerpię z tego przyjemność, to jeszcze naprawdę przydaje się w życiu!
Jeśli zastanawiacie się nad założeniem bloga, ale nie wiecie, czy ma to jakiś sens - albo macie już początkującego bloga, ale wątpicie w jego dalsze prowadzenie - ten wpis jest dla Was! Rzecz jasna, dla wszystkich innych także - jeśli tylko chcecie posłuchać o tym, dlaczego - według mnie - warto prowadzić bloga, jeśli tylko tego zapragniecie.
Pomyśleliście kiedyś o tym, jak bardzo sami sobie utrudniamy życie? Z reguły narzekamy na to, że ktoś nam przeszkadza, ogranicza nas czy wręcz nie pozwala osiągnąć jakiegoś celu. Wiecie, co jest najgorsze? Że - przynajmniej w moim przypadku - tą osobą najczęściej jestem ja sama.
Co inni pomyślą? Czy nie zrażę ich do siebie? A jeśli będę wyglądał głupio? Co jeśli pomyślą, że jestem jakiś dziwny?
I tak dalej, i tak dalej... kto z nas nie miał takich myśli w głowie?
Co Wy na to, żeby znowu trochę powspominać szkolne czasy? Albo chociaż porozmawiać chwilę o książkach? Teraz, próbując ogarnąć całą moją dotychczasową edukację, żeby przygotować się do matury, naszła mnie pewna myśl. A konkretnie taka, że lektury szkolne to z jednej strony był dość uciążliwy obowiązek, a z drugiej... przecież czasem trafiło się coś ciekawego, prawda?
Dzisiaj będzie o nadziei i o tym, czy życie jest zupełnie beznadziejne, czy jednak da się mieć tę nadzieję... Czyli parę moich przemyśleń i doświadczeń z życia. Z nawiązaniem do mitologii. Zapraszam!
Umówmy się - jeśli jesteście osobami, które tworzą, kiedyś na pewno zdarzyło Wam się dotrzeć do momentu pt. "Chcę coś zrobić. Tylko nie wiem, co". Prawda? Prawda. Tak to już jest, że czasem mamy 100 pomysłów na minutę, a czasem - żadnego przez miesiąc.
Jeśli ktoś z Was zajrzał kiedyś do mojej blogowej zakładki "O mnie", wie już, że szczególną fascynacją darzę japońską kulturę i ogólnie rzecz biorąc - Japonię. Z niegasnącym zapałem biegam po wszelkich możliwych wykładach i warsztatach w moim mieście z tym związanych - to o japońskiej kaligrafii, to o ceremonii herbacianej, to znowu coś o gejszach...
Porozmawiajmy dzisiaj… o Instagramie. O tym, do czego można go używać. O tym, czy naprawdę musi być kolejną niszczącą nasze zdrowie psychiczne platformą. Oczywiście – nie zaprzeczam, social media są w pewnym stopniu szkodliwe dla nas i naszej psychiki, i łączą się z szeregiem negatywnych skutków w naszym życiu. Ale o tym już się pewnie dość nasłuchaliście, prawda?
Stwórz darmową stronę albo bloga na WordPress.com. Autor motywu: Anders Noren.
